الحديث :

۱۲۸۶۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ في قَولِهِ تَعالى : {Q} «فلَمّا نَسُوا ما ذُكِّ ) : كانوا ثَلاثَةَ أصنافٍ : صِنفٌ ائتَمَروا و أمَروا فنَجَوا. و صِنفٌ ائتَمَروا و لَم يَأمُروا فمُسِخوا ذَرَّا. و صِنفٌ لَم يأتَمِروا و لَم يأمُروا فهَلَكوا.^۱

(انظر) المداهنة : باب ۱۲۷۹. وسائل الشيعة : ۱۱ / ۴۱۶ باب ۸.

۲۶۵۰

خَطَرُ الجَهرِ بِالمَعصِيَةِ

۱۲۸۶۷.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّه َ لا يُعَذِّبُ العامَّةَ بِعَمَلِ الخاصَّةِ ؛ حتّى تَكونَ العامَّةُ تَستَطيعُ تُغَيِّرُ عَلَى الخاصَّةِ. فإذا لَم تُغَيِّرِ العامَّةُ عَلى الخاصَّةِ عَذَّبَ اللّه ُ العامَّةَ و الخاصَّةَ.^۲

۱۲۸۶۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أيُّها النّاسُ. إنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ لا يُعَذِّبُ العامَّةَ بِذَنبِ الخاصَّةِ إذا عَمِلَتِ الخاصَّةُ بِالمُنكَرِ سِرّا مِن غَيرِ أن تَعلَمَ العامَّةُ. فإذا عَمِلَتِ الخاصَّةُ بِالمُنكَرِ جِهارا فلَم يُغَيِّرْ ذلكَ العامَّةُ. استَوجَبَ الفَريقانِ العُقوبَةَ مِنَ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ.^۳

حديث:

۱۲۸۶۶.امام صادق عليه السلام ( ـ درباره آيه «چون اندرزى را كه به آنها داده شده ب ) فرمود : آنها سه گروه بودند: گروهى كه هم خود فرمان [خدا را درباره خوددارى از صيد ماهى ]اطاعت كردند و هم [به ديگران] فرمان دادند، اينها نجات يافتند؛ گروهى كه فرمان بردند (به امر الهى عمل كردند) اما [ديگران را به خوددارى از صيد ]فرمان ندادند، اينها به شكل مورچه، مسخ شدند؛ و گروهى كه نه خود فرمان بردند و نه [ديگران را] فرمان دادند، اينها هلاك گشتند.

۲۶۵۰

خطرِ گناه كردنِ آشكار

۱۲۸۶۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تا زمانى كه عموم مردم در صدد تغيير خلافكاريهاى عدّه اى خاص برآيند، خداوند عموم را به گناه عدّه اى خاص عذاب نمى كند. اما اگر عموم مردم در صدد اصلاح آن عدّه خاص برنيايند، خداوند عموم مردم و آن عدّه خاص را عذاب مى كند.

۱۲۸۶۸.امام على عليه السلام :اى مردم! همانا خداوند متعال عموم مردم را به گناه عدّه اى خاص عذاب نمى كند، اگر آن عدّه در نهان زشت كارى كنند و عموم از آن آگاه نباشند. اما اگر عدّه اى خاص آشكارا گناه كنند و عموم مردم اعتراض ننمايند، در اين صورت هر دو دسته سزاوار كيفر خداوند متعال هستند.

1.الكافي : ۸/۱۵۸/۱۵۱.

2.كنز العمّال : ۵۵۱۵.

3.بحار الأنوار : ۱۰۰/۷۸/۳۴.